در اکثر روش‌های متداول ساخت، ساختمان‌ها از بخش زیرزمینی و از پایین به بالا ساخته می‌شوند که ساخت طبقات زیربنایی به ترتیب از پایین‌ترین سطح زیرزمین تا بالای ساختمان انجام می‌شود. اگرچه این روش مرسوم هم در طراحی و هم در ساخت ساده است، اما برای پروژه‌هایی با زمان ساخت محدود یا با محدودیت‌های سایت […]
در اکثر روش‌های متداول ساخت، ساختمان‌ها از بخش زیرزمینی و از پایین به بالا ساخته می‌شوند که ساخت طبقات زیربنایی به ترتیب از پایین‌ترین سطح زیرزمین تا بالای ساختمان انجام می‌شود. اگرچه این روش مرسوم هم در طراحی و هم در ساخت ساده است، اما برای پروژه‌هایی با زمان ساخت محدود یا با محدودیت‌های سایت (اندازه مکان، مسائل قانونی و غیره) امکان پذیر نیست. روش ساخت تاپ دان راه حل این مشکلات است. در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت که روش تاپ دان چیست و با کاربردهای آن بیشتر آشنا خواهیم شد.
روش ساخت و ساز تاپ دان یک متد نسبتاً جدید برای حفظ زمین زیر ساختمان است که در صنعت ساختمان‌سازی محبوبیت کرده است. در روش تاپ دان، امکان اجرای طبقات زیرزمین تا سطح همکف همزمان با اجرای طبقات روی زمین وجود دارد. روش تاپ دان (Top-down) عمدتاً برای ساختمان‌های بلند با زیرزمین عمیق و سازه‌های زیرزمینی مانند پارکینگ، زیرگذر و ایستگاه مترو استفاده می‌شود. از این روش برای اولین بار در پروژه‌های گودبرداری عمیق که در آن‌ها امکان نصب لنگر یا اتصال وجود نداشت و حرکت خاک باید به حداقل می‌رسید، استفاده شد.
برای اجرای تاپ دان بتنی، ابتدا باید پایه‌ها متناسب با وزن و بار سازه تعیین شوند. سپس پایه‌ها با استفاده از بتن و فولاد آرماتور به زمین یا سطح مورد نظر محکم می‌شوند. سپس تاپ دان با استفاده از بتن و فولاد آرماتور به ستون‌ها و پایه‌ها متصل می‌شود. اجرای تاپ دان در اسکلت بتنی بسیار مهم است زیرا به عنوان قسمتی از سازه اصلی عمل کرده و بار سازه را به پایه‌ها منتقل می‌کند. روش تاپ دان معمولاً با استفاده از بتن انجام می‌شود، اما در بعضی سازه‌ها از تاپ دان فلزی هم استفاده می‌کنند. مراحل دیگر ساخت تاپ دان بتنی به شرح زیر هستند:
در اولین مرحله، ابتدا محلی برای حفر چاهک انتخاب می‌شود. سپس با استفاده از ابزارهای مناسب مانند مته حفاری، حفر چاهک را آغاز می‌کنند. مته به تدریج به سطح خاک فشار می‌آورد و باعث حفر عمق تاپ دان می‌شود. حفر چاهک در روش تاپ دان می‌تواند به عنوان یک مرحله اولیه برای حفر چاه‌های عمیق‌تر استفاده شود، زیرا هنگامی که چاهک به عمق مطلوبی رسید، می‌توان با استفاده از روش‌های دیگری مانند حفاری افقی، به حفر چاهک اصلی پرداخت.
در روش تاپ دان، اجرای دال کف به صورت سنتی و با استفاده از مواد سنگین مانند بتن و آهک انجام می‌شود. در مرحله بعد، ابتدا سطح زمین را صاف می‌کنند و سپس لایه‌ای از ریز خاک، شن و کاغذ روغنی را روی زمین قرار می‌دهند تا از جذب رطوبت توسط دال کف جلوگیری شود.
سپس، دال کف با استفاده از قالب‌های چوبی در سطح زمین قرار گرفته و محلول بتن یا آهک را به آرامی در داخل قالب‌ها می‌ریزند. بعد از ریختن ملات، با استفاده از تیرآهن‌ها، محلول بتن یا آهک همگن شده و جهت انتقال فشار به سطح زیرین دال کف از قالب‌ها استفاده می‌شود. در نهایت، پس از خشک شدن دال کف، قالب‌ها برداشته شده و سطح دال صاف و آماده برای استفاده می‌شود. این روش به دلیل استفاده از مواد سنگین و سازگار با محیط زیست، مقاومت بالا و ایجاد یک سطح صاف و مستحکم، جزء روش‌های محبوب برای اجرای دال کف محسوب می‌شود.
در این مرحله، ابتدا دیوار حائل طبقه منفی یک با استفاده از بتن سبک ساخته می‌شود. سپس در اطراف دیوار، خطوطی از آرماتوربندی قرار می‌دهند. این آرماتورها با استفاده از اتصالات خاص به دیوار متصل می‌شوند و به عنوان پشتیبان اصلی برای دیوار عمل می‌کنند. در نهایت، تیر پایین دیوار نیز با استفاده از آرماتوربندی در نقاط استرس بالا قرار داده می‌شود تا از تحمل بارهای عمودی و افقی جلوگیری شود و استحکام بنا حائل را تضمین کند. استفاده از آرماتوربندی دیوار حائل طبقه منفی یک و تیر پایین دیوار در روش تاپ دان، باعث می‌شود که دیوار حائل بتواند تحمل بارهای بالا را داشته باشد و به عنوان یک عنصر مقاوم در مقابل زلزله عمل کند.
آرماتوربندی دیوار
قالب بندی ابتدا از طبقه بالا انجام شده و سپس بتن را درون قالب می‌ریزند. پس از آن، قالب بندی به طور تدریجی به طبقات پایین‌تر انتقال می‌یابد و همین روند برای بتن‌ریزی تکرار می‌شود. این فرایند به تدریج به ساختن دیوارهای حائل در طبقات زیرین کمک می‌کند و به ساختمان استحکام می‌بخشد. این روش به سازنده امکان می‌دهد تا فضای داخلی مناسب و محکمی را در طبقات زیرین بسازد و برای مقاصد تجاری و مسکونی مناسب باشد. با انجام این مرحله می‌توان به‌راحتی ابعاد، ضخامت و شکل دیوارهای حائل را تغییر داده و به نیازهای مختلف ساختمان پاسخ داد.
در این مرحله، ابتدا با استفاده از ماشین‌آلات خاکبرداری، خاک اطراف دیوار تا عمق مورد نیاز حفر می‌شود. سپس با استفاده از تیرهای فلزی و دیوارهای پیش‌ساخته، دیوارهای منفی دو ساخته می‌شوند. این دیوارها به صورت موقت و برای حفظ سطح خاک اطراف آن‌ها استفاده می‌شوند.
بعد از ساخت دیوارهای منفی دو، تیرهای پایین دیوار بر روی آن‌ها نصب می‌شوند. این تیرها به صورت افقی در ارتفاع مورد نیاز قرار می‌گیرند و وظیفه آن‌ها حمایت و استحکام بخشیدن به دیوارها است. تیرهای پایین دیوار معمولاً از فلز ساخته شده و با استفاده از مهره‌ها و پیچ‌ها به دیوارهای منفی دو متصل می‌شوند. با استفاده از این روش، می‌توان دیوارهای منفی دو را با استفاده از سازه‌های فلزی ساخت و از تیرهای پایین دیوار برای حمایت از آن‌ها استفاده کرد.
در مرحله پایانی، ابتدا تیرهای فلزی در ساختمان قرار داده می‌شوند و سپس بتن مذاب روی آن‌ها ریخته می‌شود. این روش علاوه بر ایجاد سطح کفی صاف، از تیرها به عنوان ستون‌هایی کوتاه استفاده می‌کند که به تقویت سازه کمک می‌نماید. همچنین، اجرای دال کف طبقه منفی یک و بتن‌ریزی همزمان تیر، زمان و هزینه‌های ساخت را نیز کاهش می‌دهد. این روش باعث کاهش نیاز به کارگران و تجهیزات مورد نیاز برای اجرای دو فرآیند جداگانه می‌شود. همچنین، استفاده از تیرهای فلزی به عنوان ستون‌ها که در این روش استفاده می‌شوند، به تقویت سازه کمک می‌کند و باعث افزایش استحکام و پایداری ساختمان می‌شود.
مقایسه تاپ دان با سایر روش‌ها
تاپ دان یک روش ساختمان‌سازی است که با استفاده از ماژول‌های قابل حمل و قابل تنظیم اجازه می‌دهد تا ساختمان‌های متنوعی را در کمترین زمان ممکن ساخت. این روش از قطعات استاندارد تشکیل شده است که می‌توانند به راحتی به هم متصل شوند و یک ساختمان متناسب با نیازهای مختلف ایجاد کنند. این روش ساختمان‌سازی از سایر روش‌ها متمایز است زیرا اجازه می‌دهد تا به سرعت و با هزینه کمتری ساختمان‌هایی را احداث کنیم. همچنین، قابلیت حمل‌ونقل آسان ماژول‌های تاپ دان این روش را برای ساختمان‌های موقتی و تجاری مورد علاقه قرار می‌دهد.
در مقابل، روش‌های ساختمان‌سازی سنتی معمولاً زمان و هزینه بیشتری را مستلزم می‌شوند. برای ساختمان‌های بزرگ و پیچیده، ممکن است سال‌ها طول بکشد تا به پایان برسند و هزینه زیادی را برای جابجایی مواد ساختمانی و کارگران در بر بگیرند. علاوه بر این، ساختمان‌های سنتی معمولاً نیاز به تجهیزات و ماشین‌آلات خاصی دارند که ممکن است هزینه ساخت را افزایش دهند. به علاوه، این روش‌ها نسبت به تغییرات و تنظیمات در طراحی ساختمان انعطاف‌پذیری کمتری دارند و برای ساختمان‌های موقتی یا پروژه‌های کوتاه‌مدت مناسب نیستند.
یکی از ویژگی‌های مهم روش تاپ دان این است که ساختمان‌های ساخته شده با این روش دارای عایق حرارتی و صوتی بسیار بالا هستند. بدین ترتیب، مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش ساختمان‌ها کاهش می‌یابد و به این ترتیب، هزینه‌های مربوط به انرژی نیز کاهش می‌یابد. علاوه بر این، ضخامت مصالح استفاده شده در روش تاپ دان بسیار کمتر از روش‌های ساختمانی سنتی است که باعث می‌شود وزن ساختمان کاهش یابد و بنابراین، نیاز به تثبیت سازه در زمین کمتر می‌شود.
دیگر مزایای روش ساخت تاپ دان:
مطلب پیشنهادی : برای دانستن از چگونگی اجرای تاپ دان حرفه ایی کلیک کنید
در مقابل، از معایب روش تاپ دان می‌توان به کمبود نیروی متخصص برای اجرای آن آن اشاره کرد. این روش نسبتاً جدید است و نیاز به افراد با تجربه دارد. شرکت مهندسین مشاور سپنتا از متخصصین اجرای روش تاپ دان در ساختمان است. از طریق همکاری با سپنتا می‌توانید عملکرد ساختمان‌های خود را بهبود دهید و در کمترین زمان ممکن از این روش جدید در ساختمان‌سازی بهره ببرید.
دیدگاهتان را بنویسید
ذخیره نام, ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی بنویسم.
Δ